En alweer is er een nieuw jaar begonnen. Inmiddels zijn we al weer gewend om 2017 te schrijven.  We zijn bezig om 2016 los te laten.

Tegenwoordig is dat wel een heel vaak gebezigd begrip: loslaten.

In allerlei situaties wordt het als een soort oplossing gehanteerd: loslaten.

Het veronderstelt een actie, een handeling. Maar net zoals een jaar ‘vanzelf’ voorbij gaat, je kunt dit als mens niet stoppen, zijn er ook situaties waarin er niet te kiezen valt.  Dingen gebeuren, komen op je pad. Het is de loop van het leven waardoor je dingen moet laten gaan.

Loslaten gaat vaak samen met verdriet en gemis. Onze angsten, zorgen, verdriet, die zouden we misschien ook willen loslaten, maar dat valt al helemaal niet mee.

Loslaten zou ook een opluchting kunnen zijn. Iets uit handen geven, maar dan ga je er van uit dat een ander het van je over neemt. Daar is vertrouwen voor nodig. In elkaar, in jezelf, in God…. Dat zal iedereen in onze gemeente op zijn eigen manier invullen.  Het thema vertrouwen werd onlangs door Jan Terlouw aan de orde gesteld. Hij gaf het touwtje uit de brievenbus als voorbeeld. Ik moest denken aan een liedje van Paul van Vliet met die titel: Het touwtje uit de brievenbus.

De eerste regels die namens een moeder worden uitgesproken zijn:

Ze zeggen laat hem los , en laat hem niet meer binnen.

Maar de tekst leert ons dat deze moeder aan het loslaten haar eigen invulling geeft. Zij wil duidelijk het wederzijds vertrouwen niet opgeven, en het lied eindigt aldus:

Maar ik laat toch voor de zekerheid
Mocht hij naar huis verlangen
Dat touwtje uit de brievenbus
Voorlopig nog maar hangen.

Laten we erop vertrouwen dat we in 2017 elkaar, waar dat mogelijk is, blijven vasthouden, juist ook als we terechtkomen in situaties waar loslaten onontkoombaar is .

 

Op eerste Kerstdag een mooie kerstviering gehad waarin de kinderkring het kerstverhaal speelde. Met het pasgeboren kindje van onze dominee, Hester Radstake, dat figureerde als kindeke Jezus.

 

 

 

 

 

Dezer dagen vinden de Paralympics plaats in Rio de Janeiro. Ik dacht eerlijk gezegd dat deze spelen voor minder valide sporters nog maar een aantal jaren gehouden werden, maar niets is minder waar.

Sinds 1960 worden ze al georganiseerd, maar er is relatief weinig aandacht voor. Bij deze editie zijn de tribunes goed gevuld en dat is voor de sporters van groot belang. Ze trainen vaak al jaren met grote inzet om hun doel te bereiken. Wat mij zo intrigeert in het kader van samenwerken is o.a. het tandem rijden. Het tandemwielrennen is een vak apart. De beide wielrenners, meestal een visueel gehandicapte en een ziende sporter, moeten heel goed op elkaar ingespeeld zijn. Na de bochten moet je goed samen gaan staan. Het gezamenlijk staan en tegelijkertijd weer gaan zitten is erg belangrijk om de tandem in evenwicht te houden. Daar had ik dus nooit over nagedacht. Maar het is in feite op een ultieme manier rekening houden met elkaar. In dit geval om een zo goed mogelijk resultaat te behalen. En aan de lijsten met behaalde medailles te zien, zit dat wel goed.

Bij de startdienst op 11 september jl. in onze kerk, is het samen werken, samen leven ook als belangrijk punt van aandacht genoemd. Ook in de kerkelijke gemeente kun je samen het beste resultaat halen als je zo goed mogelijk probeert je in elkaar te verdiepen. Afstemmen op elkaar. Welke kant gaan we op. Wat doe jij en wat doe ik.

De Paralympics zijn inmiddels achter de rug. Het nieuwe winterseizoen is begonnen.

Zijn we klaar voor de start?

Namens de redactie.

Vandaag was er de startdienst van de Elthetogemeente aan de Blokweerweg.

Een mooie kerkdienst met als thema: Deel je leven.
Het delen is een rode draad voor het komende jaar.

We hadden deze dag de traditionele gezamenlijke lunch, ieder bracht iets mee en er werd gedeeld.

Ook werden verhalen gedeeld, iedereen sprak tijdens de koffie en thee eens met iemand anders dan normaal. Jong en oud door elkaar… wat waardevol was dit.

In het komende jaar zal er steeds weer gedeeld worden binnen de gemeente, maar ook daarbuiten.
Gedeeld worden met mensen die het nodig hebben, om wat voor reden ook.

Of gewoon, omdat je leven delen ook gezellig kan zijn.
De Elthetogemeente is een open gemeente, iedereen is welkom, we delen ons leven graag met iedereen die bij ons komt.

Feestelijke doopdienst vandaag in de Elthetokerk.

Kleine en grote mensen hielpen mee er een mooie viering van te maken.

 

 

 

 

 

Vandaag vierden onze trouwe gemeenteleden Wim en Marrie Nieuwenhuis hun 60 jarig huwelijk.

Na de kerkdienst was er een gezellig samenzijn met een hapje en een drankje. Muziek en cadeautjes.