We hebben in deze dagen wel weer het een en ander waar we een mening over hebben. De Europese kampioenschappen voetbal zijn er, maar Nederland heeft zich niet geplaatst . Het is inmiddels zomer, maar o, wat is het slecht weer. Om daar even op door te gaan, elk nadeel heeft  zijn voordeel en dat geldt ook voor deze regenachtige periode. De meest mooie foto’s van regenbogen komen in beeld. Een foto van onze eigen molens, met daarboven donkere wolken en een regenboog blijkt de hele wereld over te gaan. De meesten van u hebben hem waarschijnlijk wel in de krant, op de TV of via de sociale media voorbij zien komen.

Een regenboog heeft voor mij ook nog altijd iets fascinerends.  Het verschijnsel van de regenboog is wetenschappelijk te verklaren , tijdens de reis door de regendruppel wordt het licht gesplitst, net als bij een prisma.  Maar de momenten waarop je een regenboog te zien krijgt, zijn toch vaak verrassend. Juist in een heel donkere fase van de dag, verschijnt daar zo’n kleurige boog.

Dit beeld moeten we maar meenemen bij het begin van deze zomer, die nog heel warm en zonnig zou kunnen worden. Een bewijs van de natuur, dat hoe ernstig natuurverschijnselen kunnen zijn, hoe desastreus ook, er ook weer andere tijden zullen komen.  Voor mij symboliseert de regenboog toch de hoop op betere tijden. Het heeft iets vertederends, een soort hemelse glimlach. Relativering van hogerhand.

De redactie wenst u een mooie zomer, met als het kan zonneschijn, maar in elk geval ook af en toe een regenboog.

Namens de redactie,

 

Foto © Zoom.nl

Het is momenteel  prachtig weer. Als de nieuwsberichten kloppen is Nederland  nu het warmste gedeelte van Europa. We genieten er massaal van.

Ik ben zelf  sowieso  best  een tevreden Nederlander. Het is op veel plaatsen in de wereld zo onrustig en onveilig dat we dankbaar zouden moeten zijn dat we in dit deel  van de wereld terecht zijn gekomen.

Het maakt me ook heel terughoudend in het oordelen over mensen die hun heil zoeken in West Europa. Geef ze eens ongelijk, zou ik bijna zeggen.

Er kan en mag in dit land heel veel. Logisch dat anderen daar ook in zouden willen delen.

Deze periode staat in het teken van gedenken en vieren. Het thema van Bevrijdingsdag dit jaar was : Geef vrijheid door.

Onze vrijheid doorgeven , hoe geef je dat vorm ten aanzien van de mensen in die crisissituaties  hier ver vandaan.  Misschien moeten we toch maar allemaal een stukje opschuiven om plaats te maken.

Het warmste plekje van Europa zullen we in letterlijke zin echt niet blijven, maar figuurlijk zouden we het kunnen zijn.

Bron afbeelding: Meteo-Maarsen.

 

Kent u het programma Vroege Vogels? Zondagmorgen vroeg wordt dat uitgezonden op de radio, voor kerktijd.

Een graag beluisterd onderdeel van dit programma  is de Fenolijn . Mensen maken melding van gebeurtenissen in de natuur die zij in de afgelopen  week  hebben ervaren.  Wij kunnen ons voorstellen dat je soms blij wordt van een waarneming.  Dat kan het eerste sneeuwklokje zijn, een eend met jongen die de straat oversteekt, de brem die bloeit met oud en nieuw….

En in deze weken, in en om de Elthetokerk en de pastorie, zijn ook bijzondere waarnemingen gedaan.

Er is weer leven in de brouwerij! De pastorie wordt weer bewoond, door een jong gezin. En de kerkelijke gemeente heeft weer een aanvoerder, of meer bijbels gesproken:  een herder!

Kijk, dat zijn verschijnselen waar alle Eltethoërs blij van worden.

Was het thema in de dienst van 6 maart : Ik ga en kies mijn weg, op 13 maart citeerde  dominee een lied dat hij in zijn werkomgeving vaak laat zingen: Wij gaan samen onderweg. Dit sloot erg mooi aan op de ontstane situatie.

Vanaf nu mogen de Elthetogemeente en Hester en haar gezin met elkaar verder gaan, in vol vertrouwen. Hopelijk kunnen we kleine aanwijzingen zien van het doel waarnaar wij op weg zijn, en waar de naam Eltheto naar verwijst:

 

Maar als een glimp van de zon

Een groene twijg in de winter,

Dorstig en hard deze grond –

Zo is het koninkrijk Gods

(liedboek 325:2)

 

Bron foto: Blauwborst (www.zuidoost.nl)

Eerste Paasdag

Een mooie dienst voor jong en oud, een dienst waarin duidelijk werd dat de vreugde van Pasen gevoeld mag worden, dat er gelachen en gevierd mag worden omdat het donker het nooit zal winnen van het licht.

De dienst begon deze morgen met het binnendragen van de nieuwe kaars van de kinderkring.
Daarna natuurlijk eieren zoeken in de kerk. De kinderen mochten in hun eigen ruimte daarna hun paastakken versieren terwijl de volwassenen de dienst verder vervolgden.

Na de dienst was er koffie en nog een gezellig samen napraten over een week vol waardevolle, goedbezochte kerkdiensten.

 

 

 

Het donker is verdwenen, we mogen het licht aanpakken met beide handen.

Onze weg gaan omziend naar de wereld.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Paaswake

25 Maart 2016:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

24 Maart 2016:

Avondmaalsviering op Witte Donderdag

Ik ben een ezel die wat staat te dromen
Een lastdier zoals alle ezels zijn
Aan zware vrachten kan ik niet ontkomen
Ik draag ze in de felle zonnenschijn

Ik wordt gedreven over smalle paden
Een zweepslag zegt mij links of rechts te gaan
Mijn kleine lijf is altijd overladen
En in mijn huid staan striemen van het slaan

Ik ben de minste onder alle dieren
Ik ben een ezel en ik tel niet zo mee
Behalve een keer toen men feest ging vieren
Toen liep ik vooraan in de optocht mee

Ik droeg een koning op mijn grauwe haren
Een koning zonder scepter, zonder kroon
Ik zie de palmen nog na al die jaren
En hoor ik : leve Davids Zoon

Ik ben een ezel die wat staat te dromen
Mijn oren houden stil de wacht
Misschien zal Hij vandaag of morgen toch weer komen
En ben ik de eerste die Hem dan zal zien

Door Hanna Lam.

 

21 Februari:

‘Durf  nieuwe wegen te begaan’…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

14 Februari:

‘Wil je opstaan en mij volgen’ …

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lijdenstijd
.. de 40 dagentijd naar Pasen 2016 toe…

 

 

In de preken die wij wekelijks te horen krijgen in onze Elthetokerk wordt over het algemeen niet uitgegaan van een ”van kaft tot kaft” waar gebeurd verhaal dat de Bijbel ons zou voorhouden. De Bijbel dient als richtlijn, als spiegelverhaal, als referentiekader. Sommige verhalen zijn niet direct na de gebeurtenis genoteerd, maar vele tientallen, soms honderden jaren daarna.

Wij denken misschien dat in onze tijd, waar iedereen bovenop het nieuws zit, je dat risico kan vermijden. Wat er nu gepubliceerd wordt is zo controleerbaar omdat iedereen wel foto’s en/of filmpjes kan maken met zijn smartphone, dat de waarheid altijd boven komt drijven.

Het klinkt heel geruststellend, maar ik ben er niet van overtuigd. Wat ons bereikt via de sociale media kan zeker misleidend en onwaar zijn.

We hebben net de jaarwisseling achter de rug en in een naburige plaats was heel veel opwinding ontstaan. Een grote geldprijs zou gevallen zijn op een postcode in die plaats . De inwoners wisten het zeker, en deelden dit bericht massaal op Facebook. Een aantal besloot nog snel loten te bestellen. Later bleek dat er door de organisatie bewust op heel veel plaatsen geïnformeerd was naar mogelijkheden om een helikopter te laten landen, en zeker niet alleen in Krimpen aan de IJssel.

Jazeker, het stond op Facebook, maar dat het daarom ook waar was…..

Het eenmaal uitgesproken woord is als gemorst water, je kunt het niet meer oprapen. Dit oude gezegde is zeker ook van toepassing op het geschreven woord dat door velen van ons ook via de moderne media verspreid wordt.

Misschien is het wel een goed voornemen voor 2016 om de nuance niet uit het oog te verliezen.

Raar maar waar

 

Het was het thema van de in oktober 2015 gehouden Kinderboekenweek.

Allerlei uitvindingen, wetenschappelijke activiteiten, het functioneren van robots op veel gebieden, Ze passeerden allemaal de revue.

Mensen hebben door de eeuwen heen steeds nieuwe dingen uitgevonden.

Inmiddels is het november en heb ik al twee keer gehoord dat het de warmste novemberdag ooit is geweest. Wat nog niet eerder gebeurd is, kan dus wel!

Een van de preken van deze maand ging o.a. over Prediker: er is niets nieuws onder de zon. En een andere zondag ging het over wonderen. Ik denk dat het één het ander niet uit hoeft te sluiten. Het gaat er ook om van welke kant je iets bekijkt.

Voor de vluchtelingen die in Alblasserdam opgevangen worden in een oud schoolgebouw is zoveel hulp voorhanden, dat er een ‘wachtlijst’ is om hulp te kunnen bieden. Is dat niet geweldig? Ook dat was niet voorzien, dus in feite:” Raar maar waar!” Bij de oogstdienst stond het liturgisch centrum weer vol met gevulde tasjes om uit te delen.

De dozen voor Dorcas die er een paar weken later stonden zijn ook niet leeg de kerk uitgegaan.

Als je dus gewoon om je heen kijkt, en probeert de handen uit de mouwen te steken dan kunnen we met elkaar aardig wat voor elkaar krijgen.

Nee, de oorlog en de honger de wereld uithelpen zal ons als individu en/of als kleine kerkgemeenschap niet lukken. Maar een beetje verschil maken voor een ander , dat ligt binnen ons bereik.

 

De redactie wil u onderstaand gedicht niet onthouden.

 

Mensen met koffers

Mensen met koffers gaan over de wereld,

van oorlog naar vrede, van honger naar brood.

Vaak zijn ze niet welkom, dan moeten ze terug

van voedsel naar honger van leven naar dood.

 

Mensen met koffers, ze reizen per vliegtuig,

Ze reizen per ezel, per trein of per vlot

Ze vluchten voor machthebbers en hun soldaten,

voor beul of tiran, of een andere God.

 

De geur van het gras, dat je grootvader maaide,

Het wuivende graan dat je vader eens zaaide.

Het kleine verdriet dat je moeder steeds suste,

Haar haar dat zo kriebelde als ze je kuste.

 

Dat alles was thuis , dat alles en meer,

Dat alles, dat alles , dat alles nooit weer.

 

Mensen met koffers gaan over de wereld.

Altijd op de vlucht naar de volgende grens,

Ze vluchten voor tovenaars, reuzen en heksen,

voor duivels en draak die vermomd gaan als mens