Laten we de nuance niet uit het oog te verliezen

online_yesIn de preken die wij wekelijks te horen krijgen in onze Elthetokerk wordt over het algemeen niet uitgegaan van een ”van kaft tot kaft” waar gebeurd verhaal dat de Bijbel ons zou voorhouden. De Bijbel dient als richtlijn, als spiegelverhaal, als referentiekader. Sommige verhalen zijn niet direct na de gebeurtenis genoteerd, maar vele tientallen, soms honderden jaren daarna.

Wij denken misschien dat in onze tijd, waar iedereen bovenop het nieuws zit, je dat risico kan vermijden. Wat er nu gepubliceerd wordt is zo controleerbaar omdat iedereen wel foto’s en/of filmpjes kan maken met zijn smartphone, dat de waarheid altijd boven komt drijven.

Het klinkt heel geruststellend, maar ik ben er niet van overtuigd. Wat ons bereikt via de sociale media kan zeker misleidend en onwaar zijn.

We hebben net de jaarwisseling achter de rug en in een naburige plaats was heel veel opwinding ontstaan. Een grote geldprijs zou gevallen zijn op een postcode in die plaats . De inwoners wisten het zeker, en deelden dit bericht massaal op Facebook. Een aantal besloot nog snel loten te bestellen. Later bleek dat er door de organisatie bewust op heel veel plaatsen geïnformeerd was naar mogelijkheden om een helikopter te laten landen, en zeker niet alleen in Krimpen aan de IJssel.

Jazeker, het stond op Facebook, maar dat het daarom ook waar was…..

Het eenmaal uitgesproken woord is als gemorst water, je kunt het niet meer oprapen. Dit oude gezegde is zeker ook van toepassing op het geschreven woord dat door velen van ons ook via de moderne media verspreid wordt.

Misschien is het wel een goed voornemen voor 2016 om de nuance niet uit het oog te verliezen.

Raar maar waar

PasenRaar maar waar

 

Het was het thema van de in oktober 2015 gehouden Kinderboekenweek.

Allerlei uitvindingen, wetenschappelijke activiteiten, het functioneren van robots op veel gebieden, Ze passeerden allemaal de revue.

Mensen hebben door de eeuwen heen steeds nieuwe dingen uitgevonden.

Inmiddels is het november en heb ik al twee keer gehoord dat het de warmste novemberdag ooit is geweest. Wat nog niet eerder gebeurd is, kan dus wel!

Een van de preken van deze maand ging o.a. over Prediker: er is niets nieuws onder de zon. En een andere zondag ging het over wonderen. Ik denk dat het één het ander niet uit hoeft te sluiten. Het gaat er ook om van welke kant je iets bekijkt.

Voor de vluchtelingen die in Alblasserdam opgevangen worden in een oud schoolgebouw is zoveel hulp voorhanden, dat er een ‘wachtlijst’ is om hulp te kunnen bieden. Is dat niet geweldig? Ook dat was niet voorzien, dus in feite:” Raar maar waar!” Bij de oogstdienst stond het liturgisch centrum weer vol met gevulde tasjes om uit te delen.

De dozen voor Dorcas die er een paar weken later stonden zijn ook niet leeg de kerk uitgegaan.

Als je dus gewoon om je heen kijkt, en probeert de handen uit de mouwen te steken dan kunnen we met elkaar aardig wat voor elkaar krijgen.

Nee, de oorlog en de honger de wereld uithelpen zal ons als individu en/of als kleine kerkgemeenschap niet lukken. Maar een beetje verschil maken voor een ander , dat ligt binnen ons bereik.

 

De redactie wil u onderstaand gedicht niet onthouden.

 

Mensen met koffers

Mensen met koffers gaan over de wereld,

van oorlog naar vrede, van honger naar brood.

Vaak zijn ze niet welkom, dan moeten ze terug

van voedsel naar honger van leven naar dood.

 

Mensen met koffers, ze reizen per vliegtuig,

Ze reizen per ezel, per trein of per vlot

Ze vluchten voor machthebbers en hun soldaten,

voor beul of tiran, of een andere God.

 

De geur van het gras, dat je grootvader maaide,

Het wuivende graan dat je vader eens zaaide.

Het kleine verdriet dat je moeder steeds suste,

Haar haar dat zo kriebelde als ze je kuste.

 

Dat alles was thuis , dat alles en meer,

Dat alles, dat alles , dat alles nooit weer.

 

Mensen met koffers gaan over de wereld.

Altijd op de vlucht naar de volgende grens,

Ze vluchten voor tovenaars, reuzen en heksen,

voor duivels en draak die vermomd gaan als mens

Mevr. Ds. Hester Radstake is onze nieuwe Dominee

Beste Eltheto-ers en andere belangstellenden,

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Hester Radstake heeft het beroep, dat Kerkenraad & Bestuur op haar hebben uitgebracht, aangenomen!

Dat betekent dat we vanaf begin volgend jaar weer een eigen predikant in onze Elthetogemeente hebben. De bevestigingsdienst zal waarschijnlijk in februari 2016 plaatsvinden.

In de tussentijd moeten er allerlei administratieve acties worden uitgevoerd, de pastorie krijgt een make-over zodat het gezin Radstake een handig ingedeelde woning krijgt, en we gaan vast vooruitkijken naar de kerkdiensten waarin Hester in 2016 zal voorgaan.

Kortom nog genoeg te doen, maar dat alles in de wetenschap dat we een volgend tijdperk in gaan, met een nieuwe dominee. Een dominee die het als haar taak ziet, zoals ze het zelf verwoordt, om te zoeken naar de balans tussen het bereiken van de 40-minners en het behouden van de 40-plussers. Daarbij blijft de Elthetokerk een open en eigentijdse gemeenschap waar elke gelovige, zoekend of wetend, een plek kan vinden.

Vanaf deze plek heten we Hester hartelijk welkom, en we hopen elkaar snel te ontmoeten.

 

Nazomer

In de afgelopen weken werden we geconfronteerd met allerlei  soorten weersverschijnselen.

Hadden we aan het begin van de schoolvakantie een julistorm, daarvoor was er al sprake van een hittegolf en erna hebben we ook nog een aantal bijzondere weersomstandigheden ervaren.

Hoewel misschien angstaanjagend, als natuurverschijnsel waren er prachtige bliksemflitsen te zien. Ook prachtige contrasten met aan de ene kant hele donkere wolken en een kleine streep fel zonlicht daar tegenover.

Het was soms genieten van de schoonheid, maar er was ook angst voor de gevolgen.

Nu gaan we waarschijnlijk rustig over in de herfst. Het felste groen is van de bladeren, de dagen worden korter.

In onze gemeente zijn er nogal wat mensen die spreekwoordelijk in de herfst van hun leven zitten. De meesten zijn mensen die vooruit kijken, de zonzijde zien. Zij zijn een voorbeeld voor anderen.

Deze spreuk van Loesje zegt het zo:

Herfst
Wat een
prachtige tijd
Met al die
gekleurde dingen
Die je voor de
voeten vallen
Of je zelfs aan
komen waaien

De redactie wenst u allen een goede nazomer toe.

Bron foto: Nieuws.weeronline.nl

Dankbaar bericht van Father Combey

foto-1

Bericht van Father Combey, ontvangen op 11 mei.

Vrij vertaald: Namens mijn parochianen wil ik uw gemeenschap heel erg bedanken voor de donatie aan onze parochie gemeenschap tijdens de Ebola-crisis in ons land.

Een groot deel van uw donatie wordt gebruikt om in de basisbehoefte te voorzien van 35 weduwen en hun familie binnen onze parochie. Ik hoop en bid dat uw gemeenteleden die dit geld bijeen hebben gebracht ons in de toekomst zullen blijven ondersteunen.

We waren ook in staat om steun te geven aan de families van de drie kinderen die de afgelopen drie jaar van uw bijdragen hebben geprofiteerd. Teddy Bemba met zijn dochter, die het grootste deel van uw bijdrage krijgt, zit in het laatste jaar van de universiteit. Dus de toekomstige donaties zullen ons in staat stellen om vijf kinderen op de lagere school te ondersteunen.

Ik wil uw gemeente laten weten dat ook ik een kwetsbare ben onder de kwetsbaren zodat ik ook in aanmerking kom voor speciale ondersteuning in de pastorale activiteiten. Ontzettend bedankt, God zegene u.

foto-2

Actie plannen op de korte termijn (emergency support):
Voorzien van basisbehoefte voor 35 weduwen en hun families.

De volgende zaken zijn aangeschaft om uit te delen: rijst, uien, olie om voedsel in te bakken; maggi, zout, wasmiddel en antiseptische middelen. (Zie bijgaande foto’s)

Actie plannen op de lange termijn:
Nog een voedsel actie opzetten maar dan voor alle weduwen in de parochie. Enkele leraren gaan een projectplan schrijven om te kijken hoe deze doelstelling gehaald kan worden. De parochie is op zoek naar sponsors in binnen- en buitenland.

Uit het verdere verhaal blijkt dat er ontzettend veel weduwen zijn als gevolg van 11 jaar burgeroorlog. Door de Ebola is de situatie nog verslechterd. In de gebruikelijke huwelijkse traditie is de verwaarlozing van weduwen een enorm probleem. Zelfs wanneer sommige overleden echtgenoten eigendommen nalaten zoals grond, huizen en plantages, worden deze in beslag genomen door de broers en familieleden van de overleden echtgenoot, zodat de achtergebleven weduwe met haar kinderen niets heeft.

foto-3

Van elke 15 vrouwen in een dorp zijn er 6-8 weduwen.

 

 

 

 

Bovenste foto: Bockarie Jusu in zijn Kerstkleding, samen met zijn verzorgster (mam Kini) en twee andere kinderen op de achtergrond.

Middelste foto: De medewerkers van St.Vincent de Paul zijn noodpakketen aan het maken voor de weduwen.

Onderste foto: Assortiment goederen voor de weduwen in Blama.