In deze periode hebben we veel te maken met cijfers en getallen. In de kerk hebben we stilgestaan bij de start van de veertigdagentijd.

We zitten ook midden in de verkiezingsstrijd. Wie staat er op welke plaats in de peilingen, wie wordt de grootste partij, wie zou nu de meeste zetels hebben. Er wordt wat afgeteld.

De partijleiders  strooien ook nog eens gul met allerlei getallen. Zoveel miljard erbij voor het onderwijs.  Zoveel erbij voor defensie.  We gaan weer op 65-jarige leeftijd met pensioen, als u op ons stemt.  Kies voor onze partij dan stopt het eigen risico voor de ziektekosten verzekering.  Maar wat  er terecht komt van al die politieke voorspellingen en beloftes?  Eerst zien , dan geloven.

De sport levert ook altijd een bijdrage, met name het voetbal.  Hoeveel punten uit hoeveel wedstrijden. Wie wint er vandaag, hoe groot is de voorsprong van die.  Er wordt wat af gespeculeerd op dat gebied. Maar zekerheid heb je niet. Eerst zien, dan geloven.

Die veertigdagentijd, dat zijn ook echt veertig dagen. Geen twijfel over mogelijk. Het is een oud symbool, maar het is ook in onze tijd duidelijk aanwezig. Het is een tijd van inkeer, we leven toe naar Pasen. Op welke manier je daar ook invulling aan wilt geven, je bereidt je voor op  het belangrijkste feest in de Christelijke traditie. Je zou kunnen zeggen: eerst geloven, dan zien!

 

 

En alweer is er een nieuw jaar begonnen. Inmiddels zijn we al weer gewend om 2017 te schrijven.  We zijn bezig om 2016 los te laten.

Tegenwoordig is dat wel een heel vaak gebezigd begrip: loslaten.

In allerlei situaties wordt het als een soort oplossing gehanteerd: loslaten.

Het veronderstelt een actie, een handeling. Maar net zoals een jaar ‘vanzelf’ voorbij gaat, je kunt dit als mens niet stoppen, zijn er ook situaties waarin er niet te kiezen valt.  Dingen gebeuren, komen op je pad. Het is de loop van het leven waardoor je dingen moet laten gaan.

Loslaten gaat vaak samen met verdriet en gemis. Onze angsten, zorgen, verdriet, die zouden we misschien ook willen loslaten, maar dat valt al helemaal niet mee.

Loslaten zou ook een opluchting kunnen zijn. Iets uit handen geven, maar dan ga je er van uit dat een ander het van je over neemt. Daar is vertrouwen voor nodig. In elkaar, in jezelf, in God…. Dat zal iedereen in onze gemeente op zijn eigen manier invullen.  Het thema vertrouwen werd onlangs door Jan Terlouw aan de orde gesteld. Hij gaf het touwtje uit de brievenbus als voorbeeld. Ik moest denken aan een liedje van Paul van Vliet met die titel: Het touwtje uit de brievenbus.

De eerste regels die namens een moeder worden uitgesproken zijn:

Ze zeggen laat hem los , en laat hem niet meer binnen.

Maar de tekst leert ons dat deze moeder aan het loslaten haar eigen invulling geeft. Zij wil duidelijk het wederzijds vertrouwen niet opgeven, en het lied eindigt aldus:

Maar ik laat toch voor de zekerheid
Mocht hij naar huis verlangen
Dat touwtje uit de brievenbus
Voorlopig nog maar hangen.

Laten we erop vertrouwen dat we in 2017 elkaar, waar dat mogelijk is, blijven vasthouden, juist ook als we terechtkomen in situaties waar loslaten onontkoombaar is .

 

Op eerste Kerstdag een mooie kerstviering gehad waarin de kinderkring het kerstverhaal speelde. Met het pasgeboren kindje van onze dominee, Hester Radstake, dat figureerde als kindeke Jezus.

 

 

 

 

 

Dezer dagen vinden de Paralympics plaats in Rio de Janeiro. Ik dacht eerlijk gezegd dat deze spelen voor minder valide sporters nog maar een aantal jaren gehouden werden, maar niets is minder waar.

Sinds 1960 worden ze al georganiseerd, maar er is relatief weinig aandacht voor. Bij deze editie zijn de tribunes goed gevuld en dat is voor de sporters van groot belang. Ze trainen vaak al jaren met grote inzet om hun doel te bereiken. Wat mij zo intrigeert in het kader van samenwerken is o.a. het tandem rijden. Het tandemwielrennen is een vak apart. De beide wielrenners, meestal een visueel gehandicapte en een ziende sporter, moeten heel goed op elkaar ingespeeld zijn. Na de bochten moet je goed samen gaan staan. Het gezamenlijk staan en tegelijkertijd weer gaan zitten is erg belangrijk om de tandem in evenwicht te houden. Daar had ik dus nooit over nagedacht. Maar het is in feite op een ultieme manier rekening houden met elkaar. In dit geval om een zo goed mogelijk resultaat te behalen. En aan de lijsten met behaalde medailles te zien, zit dat wel goed.

Bij de startdienst op 11 september jl. in onze kerk, is het samen werken, samen leven ook als belangrijk punt van aandacht genoemd. Ook in de kerkelijke gemeente kun je samen het beste resultaat halen als je zo goed mogelijk probeert je in elkaar te verdiepen. Afstemmen op elkaar. Welke kant gaan we op. Wat doe jij en wat doe ik.

De Paralympics zijn inmiddels achter de rug. Het nieuwe winterseizoen is begonnen.

Zijn we klaar voor de start?

Namens de redactie.

Vandaag was er de startdienst van de Elthetogemeente aan de Blokweerweg.

Een mooie kerkdienst met als thema: Deel je leven.
Het delen is een rode draad voor het komende jaar.

We hadden deze dag de traditionele gezamenlijke lunch, ieder bracht iets mee en er werd gedeeld.

Ook werden verhalen gedeeld, iedereen sprak tijdens de koffie en thee eens met iemand anders dan normaal. Jong en oud door elkaar… wat waardevol was dit.

In het komende jaar zal er steeds weer gedeeld worden binnen de gemeente, maar ook daarbuiten.
Gedeeld worden met mensen die het nodig hebben, om wat voor reden ook.

Of gewoon, omdat je leven delen ook gezellig kan zijn.
De Elthetogemeente is een open gemeente, iedereen is welkom, we delen ons leven graag met iedereen die bij ons komt.

Feestelijke doopdienst vandaag in de Elthetokerk.

Kleine en grote mensen hielpen mee er een mooie viering van te maken.

 

 

 

 

 

Vandaag vierden onze trouwe gemeenteleden Wim en Marrie Nieuwenhuis hun 60 jarig huwelijk.

Na de kerkdienst was er een gezellig samenzijn met een hapje en een drankje. Muziek en cadeautjes.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We hebben in deze dagen wel weer het een en ander waar we een mening over hebben. De Europese kampioenschappen voetbal zijn er, maar Nederland heeft zich niet geplaatst . Het is inmiddels zomer, maar o, wat is het slecht weer. Om daar even op door te gaan, elk nadeel heeft  zijn voordeel en dat geldt ook voor deze regenachtige periode. De meest mooie foto’s van regenbogen komen in beeld. Een foto van onze eigen molens, met daarboven donkere wolken en een regenboog blijkt de hele wereld over te gaan. De meesten van u hebben hem waarschijnlijk wel in de krant, op de TV of via de sociale media voorbij zien komen.

Een regenboog heeft voor mij ook nog altijd iets fascinerends.  Het verschijnsel van de regenboog is wetenschappelijk te verklaren , tijdens de reis door de regendruppel wordt het licht gesplitst, net als bij een prisma.  Maar de momenten waarop je een regenboog te zien krijgt, zijn toch vaak verrassend. Juist in een heel donkere fase van de dag, verschijnt daar zo’n kleurige boog.

Dit beeld moeten we maar meenemen bij het begin van deze zomer, die nog heel warm en zonnig zou kunnen worden. Een bewijs van de natuur, dat hoe ernstig natuurverschijnselen kunnen zijn, hoe desastreus ook, er ook weer andere tijden zullen komen.  Voor mij symboliseert de regenboog toch de hoop op betere tijden. Het heeft iets vertederends, een soort hemelse glimlach. Relativering van hogerhand.

De redactie wenst u een mooie zomer, met als het kan zonneschijn, maar in elk geval ook af en toe een regenboog.

Namens de redactie,

 

Foto © Zoom.nl

Het is momenteel  prachtig weer. Als de nieuwsberichten kloppen is Nederland  nu het warmste gedeelte van Europa. We genieten er massaal van.

Ik ben zelf  sowieso  best  een tevreden Nederlander. Het is op veel plaatsen in de wereld zo onrustig en onveilig dat we dankbaar zouden moeten zijn dat we in dit deel  van de wereld terecht zijn gekomen.

Het maakt me ook heel terughoudend in het oordelen over mensen die hun heil zoeken in West Europa. Geef ze eens ongelijk, zou ik bijna zeggen.

Er kan en mag in dit land heel veel. Logisch dat anderen daar ook in zouden willen delen.

Deze periode staat in het teken van gedenken en vieren. Het thema van Bevrijdingsdag dit jaar was : Geef vrijheid door.

Onze vrijheid doorgeven , hoe geef je dat vorm ten aanzien van de mensen in die crisissituaties  hier ver vandaan.  Misschien moeten we toch maar allemaal een stukje opschuiven om plaats te maken.

Het warmste plekje van Europa zullen we in letterlijke zin echt niet blijven, maar figuurlijk zouden we het kunnen zijn.

Bron afbeelding: Meteo-Maarsen.